Beden Dışı Deneyim Beyinsel İşlevi

   

    Beden dışı deneyimlerden en ilginç olanlardan biri 1955'te Wilder Penfield adlı Kanadalı bir beyin cerrahı tarafından yapıldı. Epilepsili hastaları beyinlerine elektriksel olarak tetikleyici deneyler gerçekleştirdi. Bir keresinde, bir hastanın sağ temporal lobunu aktifleştiği sırada hasta , “Aman Tanrım! Vücudumu terk ediyorum. " gibi bir cevapla herkesi şaşırtmış oldu.  Devam eden süreçte;

Hasta "yüksekten düşme" hissi uyandırdı. Elektriksel akıntıyı artırdıklarında, "Kendimi yukarıdan yatakta yatarken görüyorum, ancak sadece bacaklarımı ve alt gövdemi görüyorum" dedi.

 

Pinterest'te paylaş

2002'de, epilepsi hastaları üzerinde çalışan bir İsviçreli grup, bir hastanın sağ açısal gyrus’un zayıf bir akım geçirdi , bu da parietal lobun temporal lobla buluştuğu yer. Bu bölge aynı zamanda temporoparietal kavşak olarak da adlandırılır. Yukarıdaki resimde kırmızı çember içerisinde işaretlenen bölge tam olarak gösterilmektedir.

Beynimiz bizi gerçekte o kadar harika bir iş yapıyor ki iğnelerin bir illüzyon olduğunu ve bu nedenle bazen sarsılabileceğini unutuyoruz. İsviçre deneyinde yer alan bilim adamlarından biri olan Blanke, "Beden Dışı Deneyim'lerin temporoparietal kavşakta (TPJ) kişinin kendi vücudundan çok duyusal bilgileri entegre edememesiyle ilgili olduğuna " inanıyor.

Blanke tarafından yürütülen başka bir çalışmada, kendisi ve ekibi, ara sıra beden dışı deneyim yaşamalarına neden olan beyin lezyonları olan altı nörolojik hastayı inceledi. "Açısal gyrus’un, lezyon analizinin yapılabileceği beş hastanın hepsinde yer aldığını" bulunmuştur.

Temporoparietal kavşak ne işe yarar?

 

Son araştırmalar, Beden dışı deneyimlerin Temporoparietal (TPJ) doğrudan bağlantısı olduğu düşünülüyor.  Peki beynin bu bölgesi hakkında ne biliyoruz? TPJ, bir dizi bilgiyi bir araya getiren bir alandır. Talamustan (duyusal bilgiyi aktaran) ve limbik sistemden (duygu ve hafızada önemli olan bölgesi) işleyen bir aktivite merkezidir. Ayrıca görsel, işitsel ve somatosensory (bedensel duyumlar) sistemlerden veri alır. TPJ, dış çevreden ve vücut içinden gelen bilgileri entegre eder. Benlik ve beden arasındaki ayrımda rol oynadığı düşünülmektedir, bu da TPJ'yi beden dışı deneyim yaşayanlar için mantıklı bir alan olduğunu göstermiştir. Başka türlü sağlıklı olan insanlara neden beden dışı deneyimler yaşaması gerektiği hala bir gizemdir. Ama belki de illüzyon, fizyolojik olarak, dejavu gibi, adım adım attığımız zihnin diğer hilelerinden daha önemli değildir. Beden dışı deneyimlerin farkı, benlik duygumuza saldırmalarıdır, bu bizim değer verdiğimiz ama yine de hafife aldığımız bir şey.

Bir an için ruhani hissederi, dayanıksız geçici doğamızı hissederiz. Tabii ki, kişiliklerimiz, duygularımız, anılarımız ve arzularımız, enerji seviyelerindeki iniş ve çıkışlardan ve kimyasalların dalgalanmalarından biraz daha fazlasıdır. Bunu biliyoruz, ancak beynimiz normalde bunu hissetmemize izin vermiyor. Hepimiz kendimizi dışarıdan fotoğraf, ayna gibi ortamlarda gördük.  Bu nedenle, beyinlerimizin bir beden dışı deneyim üretip bunu bize geçici bir gerçeklik olarak sunabileceğini hayal etmek o kadar da zor değil.

Beynimiz gerçeği bizden saklamak için muazzam bir iş yapıyor. Zihnimiz ve bedenimiz doğru yerlerinde birleşmiş ve güvende tekil bir varlık olduğumuzu hissederiz. Beden dışı deneyimler bu benlik duygusunu çözerek, sonuçta becerikli bir nörolojik illüzyondan biraz daha fazlası olduğumuzu kanıtlıyor.